“Biz bittik” diyen üretici: Hayatımda ben böyle bir yıl görmedim. Artık gitsinler
Türkiye’de her geçen gün artan girdi maliyetleri konusunda borç çıkması içerisinde olan üretici artık yarınını göremez hale geldi. Manisa’da bir …
Türkiye’de her geçen gün artan girdi maliyetleri konusunda borç çıkması içerisinde olan üretici artık yarınını göremez hale geldi. Manisa’da bir mandıra sahibi aylık masrafının 150 bin lira çıktığını dile getirerek, “Hayatımda ben böyle bir yıl görmedim. Artık gitsinler. ‘Biz yapamıyoruz’ desinler ve gitsinler.” şeklinde tepkisini dile getirdi.
Yükselen maliyetler karışışında önünü göremeyen üretici, sattığı üründen de para kazanamayınca borç batağına sürüklenmeye devam ediyor.
“Üretmesem daha iyi” diyen Manisalı üreticiler kendisini ziyaret eden CHP Manisa Milletvekili Bekir Başevirgen’e dert yandı.
CHP’li Başevirgen, Manisa’nın Salihli ilçesindeki besiciler ve mandıracılarla biraraya gelerek üreticinin ürütmekten neden vazgeçmek istediğini yakından dinledi.
“ÜRETMESEM DAHA İYİ”
Salihli ilçesine bağlı Yılmaz mahallesinde mandıracılık yapan üretici, ürettiği ve sattığı sütün artan girdi maliyetlerini bile karşılamadığını ifade etti.
Aylık masrafının 150 bin liraya yükseldiğini söyleyen mandıra sahibi derdini şu ifadelerle dile getirdi:
*Sütün şuanki maliyeti 7,70 lira. Mal ettiğimiz fiyata satıyoruz. Çünkü çark dönsün. Sütün toptan fiyatı 12 TL, perakende fiyatı 15 TL olmalı ki para kazanalım. Kendi çiftliğim var.
*Süt hayvanlarını, yedikleri yemi kendim üretiyorum. Sadece yem için ekim masrafım 100 bin liraya çıktı.
*Bunun içine elektrik, sulama, gübre, işçilik, mazot masrafını da eklersen aylık masrafım 150 bin lirayı geçiyor. 18 yıldır bu işi yapıyorum.
*Ama bu yıl kadar böyle bir yıl görmedim. Artık her geçen gün eskiyi çok arar hale geldik. Biz bittik. Çünkü yarınımızı göremiyoruz. Üretmesem daha iyi. Ama çiftliğimi kapatsam ne iş yapacağım.
“ARTIK BİZ YAPAMIYORUZ DESİNLER VE GİTSİNLER”
Aylık masrafının bir asgari ücretlinin 2-3 yıllık maaşı olduğunu söyleyen mandıra sahibi sözlerini şu cümlelerle sonlandırdı:
*Artık nasıl yapacağımı bilmiyorum. Devlet bana destek olmalı ki işimi devam ettirebileyim. Bu bölgede hayvanın en bol olduğu İzmir Ödemiş’te bile hayvan kalmamış. Küçük, büyük işletmeler kapatmış.
*Her şeyi kendimiz ürettiğimiz halde işin içinden çıkamıyoruz. Ne olacak halimiz bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey ve alternatif artık gitsinler. ‘Biz artık yapamıyoruz’ desinler ve gitsinler. 2023’ü sabırsızlıkla bekliyoruz.
“HAYVANLARIMI SATIP BU İŞİ BIRAKACAĞIM”
CHP’li Başevirgen’e yaşadığı ekonomik çıkmazı anlatan başka bir besici ise, geçtiğimiz yıl 120 hayvanından 60’ını bu yıl yem ve girdi maliyetlerini karşılayabilmek için kesime göndermek zorunda kaldığını söyledi.
30 yıldır besicilik ile uğraştığını söyleyen üretici şöyle konuştu:
*Her şeyi kendimiz ürettiğimiz halde kazanamıyoruz. Geçtiğimiz yıl hayvan yoğunluğundan çiftliğe girilmiyordu. Şimdi 60 hayvanım kaldı. Onları da satabilsem, bu işi bırakacağım. Bu işten kurtulduğuma sevineceğim.
*Çünkü biraz da hayvancılık yaparsak aç kalacağız. Hepimiz dertliyiz. Hayvancı ne yapsın, çiftçi ne yapsın? Kartla, borçla yaşıyoruz. Her ay bir sonrakine aktarıyoruz. Kaç ay aktarabiliriz? Ne zamana kadar sürer böyle?
*Bir çuval tarhana, bir çuval makarna alıp kenara geçer otururuz. Çocuklarımıza gelecek falan da kuramayız. Elimiz kolumuz bağlı. Son bir yıldır bizi yıldırdılar. Bu işi artık zoraki yapıyoruz. Artık bir şeylerin değişme zamanı geldi.